De les die ik leerde door tegenslag..

14 november 2016! Geen baan geen huis, de weg vrij voor een zegetocht naar een cool, interessant, internationaal bestaan, overgoten met werk dat voldoening geeft en bovenal nog vlog- en instagramwaardig is. De wereld had onze gezichten nodig! In wekelijkse, strak gemonteerde filmpjes zullen wij wel even laten zien hoe belangrijk het is wat wij doen.

11 oktober 2017. Geen baan, geen huis. Het jaar lijkt een jaar vol tegenstellingen. Op donkere momenten, en die zijn er nogal veel in deze Hollandse ‘nazomer’, bedenk ik me dat het jaar dat ons beste jaar had moeten worden, ons zwaarste bleek te zijn. Belachelijk veel is er gebeurd dit jaar: verlies, ongelukken en lichamelijk ongemakken. Wat spannende avonturen hadden moeten worden, bleken donkere nachten vol twijfels en frustratie te zijn. Tientallen keren hebben Lotte en ik elkaar met wijd open ogen aangekeken en gedacht: ‘Nee he, wat overkomt ons nu… weer!’ De cijfers liegen niet, juist de vlogs met het verdriet, de vertwijfeling en frustratie werden het meest bekeken.

Het filtert alle onzin weg die we aanvankelijk optuigen in ons leven, om juist dit leven te veraangenamen.

Nu het einde van ons jaar nadert en we langzaam de balans op gaan maken, zien we meer en meer dat tegenslag, falen en onzekerheid een harde maar leerzame leerschool blijken te zijn. Niets werkt meer ontnuchterend in het leven dan ziek worden of het wegvallen van een geliefde. Het filtert alle onzin weg die we aanvankelijk optuigen in ons leven, om juist dit leven te veraangenamen. Je wenst de wereld als je gezond bent, maar als je ziek bent wens je maar één ding.

Als we de grote meneer Mandela mogen geloven, dan is het in het leven niet de kunst om niet te vallen, maar om op te staan nadat je bent gevallen. Ik wil er aan toevoegen dat dit vallen er elke keer voor zorgt dat er iets van hoogmoed, ijdelheid en onzin afbreekt van jezelf. Dat als je terugkeert naar deze plekken, je ziet dat je elke keer weer wat eerlijker, oprechter en wijzer bent geworden. Als ik mijzelf aankijk in het scherm van mijn vlogcamera, dan zie ik niet meer dezelfde, zelfingenomen knaap van 14 november 2016, maar een iets wijzere, door het leven opgeleide man die al iets meer heeft geleerd van hoe het leven echt in elkaar steekt. Het leven is een lange wandeling, stap voor stap leren.

Maar het kan altijd nog beter. Mandela zat jaren vast voor de goede zaak, Ghandi offerde elke vorm van comfort op voor iets waarin hij geloofde, moeder Theresa stond haar eigen schoenen af omwille van de armen. Wil ik dat? Wil ik een Mandela, Ghandi of moeder Theresa worden? Misschien wel, misschien niet. Maar wat ik wel wil, is werken aan wat deze mensen als gemeenschappelijk doel hadden: een betere wereld.

Zij waren influencers, lang voor het tijdperk Youtube, Instagram en Facebook. Zij waren influencers die de eigen comfort opofferden en door het leven getekend werden. Zij werden gevolgd door velen die inzagen dat dit een manier was om een betere wereld te maken: minder voor jezelf, maar meer voor elkaar.

Een bemoediging voor ons allen. Ondanks tegenslag doorgaan met wat je doet, wilt of droomt. Kritisch blijven kijken naar jezelf, maar nooit hoop verliezen.

Zo, tijd voor een bakkie!

Rik

Advertentie